بنگر این قافله را قافله سالار کیست؟
گزاره‌ای که این روزها ممکن است مطرح شود این است که «دغدغه انتخابات آزاد حرف درستی است که توسط اصلاح‌طلبان گفته می‌شود، اما رسانه‌های بیگانه هم دارند از فرصت سوء استفاده می‌کنند و ما کاری به کار آنها نداریم». همچنین در مقابل این گزاره که «وقتی دشمنان از شما حمایت کردند و از کار شما خوش‌شان آمد، معلوم است راه را اشتباه می‌روید»، این گزاره ممکن است مطرح شود که «عمل ما در اعتراض به عمل اشتباهی است که حکومت انجام می‌دهد. حمایت کردن رسانه‌های خارجی از اعتراض ما برای ماهی گرفتن‌شان از آب گل‌آلود است. در واقع آتوی اصلی را حکومت به آنها داده است».
اولاً باید گفت این صحبت به طور کلی اشتباه نیست. یعنی در خیلی موارد بعضی افراد در حکومت اشتباهی می‌کنند (مثل قضیه ستار بهشتی) که بهانه اصلی را آنها به دشمن می‌دهند و اگر رسانه‌های بیگانه صحبت توکلی و مطهری را بازتاب می‌دهند لزوماً به این معنا نیست که دارند راه را اشتباه می‌روند.
اما این گزاره در مورد بحث کنونی «انتخابات آزاد» به هیچ‌وجه قابل انطباق نیست. چرا که این صحبت برای وقتی است که غرب منفعلانه برخورد می کند. یعنی عملکرد غرب صرفاً واکنشی است در برابر کنش اولیه. هرچند در این مورد هم باید بحث شود آیا ادعای مطرح‌شده در کنش اولیه درست است یا غلط؟ و ثانیاً آیا در روش به‌کاررفته برای مطرح کردن آن ادعا زیاده‌روی می‌شود – طوری که برای اصلاح ابرو چشم کور شود – یا خیر؟
اما در صورتی که مسئله انتخابات آزاد نقشه «فعالانه» غرب باشد، حتی اگر ادعای مطرح شده در اعتراض حق هم باشد، نباید آن را مطرح کرد. چرا که مطرح‌کردن آن جزء نقش دشمن است و با انجام آن زمینه برای انجام مراحل بعد و آسیب رسیدن به کشور فراهم می‌شود. با بررسی وقایع متوجه می‌شویم غرب کاملاً فعالانه برنامه ریخته است. باید توجه داشت این شعار اول خارج از کشور مطرح شده است، بعد در داخل بعضی‌ها (حالا از روی خیرخواهی) دارند تکرار می کنند!
اولین صحبت هایی که داخل کشور در مورد انتخابات آزاد زده شد، به شرح زیر است: (منابع در این مطلب: +)
- تیر 91 هاشمی رفسنجانی
- شهریور 91 هاشمی رفسنجانی
- مهر 91 خاتمی و موسوی خوئینی ها
- ...
در حالی که اولین صحبت هایی که خارج از کشور شده بود در کنفرانس استکهلم به دعوت بنیاد اولاف پالامه سوئد در 15 و 16 بهمن 90 بوده و بعد از آن با کنفرانس پراگ در آبان 91 و صحبت‌های مختلف ضدانقلاب‌ها دنبال می‌شود.
گزارش ایران گلوبال: «جمع متنوعی از مخالفان جمهوری اسلامی ایران، در تاریخ 15 و 16 بهمن ماه 1390 (4 و 5 فوریه 2012) به دعوت مرکز بین المللی اولاف پالمه در سوئد گرد هم آمدند و در یک فضای دوستانه، بر ادامه گفتگو و ضرورت وفاق ایرانیان برای نفی استبداد، نفی هرگونه تبعیض و نقض حقوق بشر، برای دموکراسی بر مبنای جدایی نهاد دین از دولت و انتخابات آزاد بر اساس معیارهای بین المللی توافق کردند.» (+)
احمد باطبی از شرکت‌کنندگان در این کنفرانس به خبرنگار آسوشیتد پرس می‌گوید : «تا زمانیکه روندهای انتخاباتی در ایران دموکراتیک تر نشوند، من اطمینان دارم که شاهد اعتراضات بیشتر مردمی خواهیم بود.» (+)
ویکتوریا آزاد از ضدانقلاب‌های خارج‌نشین هم ظاهراً خواسته این کنفرانس را به اندازه کافی ضدنظام ندانسته و گفته: « تا آنجا که من از یکی از متصدیان اصلی تشکیل این نشست در استکهلم ، ظرف دستکم 4 ماه گفتگوی مدام میشنیدم موضوع این بود که آنها با ساختار نظام و نیروی نظامی آن کاری ندارند . تنها رسالتی را که بعهده میگذارند تلاش برای یک انتخابات آزاد و تعیین یک ریاست جمهوری ست و بس! بنابراین هدف این گروه تغییر حکومت نیست ؛ ... در دولت مد نظرآنها، آقای خامنه ای هم میتواند به ولایت خود ادامه دهد تنها به شرط آنکه در کار رئیس جمهور دخالت نکند و فقط نصیحت کند!!!! همانطور هم که در توافقنامه 3 خطی آنها میبینید نفی استبداد، نفی هرگونه تبعیض و نقض حقوق بشر، برای دموکراسی بر مبنای جدایی نهاد دین از دولت و انتخابات آزاد بر اساس معیارهای بین المللی مد نظر است و سخنی از تغییر قانون اساسی که پایه همه مصیبتها و تبعیض‌ها است نیست. ... به زعم دوستان مسئله ما تنها انتخابات آزاد برای تعیین یک رئیس جمهور کراواتی است! ... این دوستان با هیچیک از این نهادها مشکلی ندارند تنها دغدغه آنان انتخابات آزاد و رئیس جمهور منتخب است که او را نیز از هم اکنون کاندید کرده اند. ... در همین راستا بد نیست بدانید که ازیکی از دوستان متصدی و محوری در برپائی این نشست دوماه قبل از برگزاری این نشست پرسیدم هدف شما از این نشست چیست؟ او پاسخ داد که هدفشان تشکیل یک شورائی است که اگر مقبول و مشروع واقع شود دولت گذار را تشکیل دهد. او میگفت نظام بزودی از درون فرو خواهد پاشید و ما باید آلترناتیو جایگزین را از حالا آماده کنیم. به او گفتم گمان نمیکنم چنین آلترناتیوی وجاهت ملی پیدا کند اما او پاسخ میداد که چنین نیست؛ آنها با عناصری از داخل نظام و داخل کشور در ارتباطند که به آنها در پیشبرد این طرح یاری خواهد رساند (حتما از طریق آقای علیرضا نوری زاده و الماس فریبش). او میگفت این عناصر برخی از اصلاح طلبان بستوه آمده از ولی فقیه و دولت احمدی نژادند.» (+)
با مطالعه نظرات و طرح‌های علنی شرکت‌کنندگان و گردانندگان این کنفرانس‌ها واضح است دوباره مثل سال 88 پای یک نقشه فعالانه دشمن در میان است و باز هم خواص باید اول دفع شرّ دشمن کنند، و بعد ادعاهای خود را دنبال کنند.
