این جوری حکماً رهبر هم در پازل ما بازی کرده!

ولی فقیه سه‌شنبه گذشته در دیدار با مردم قم این جملات را فرمودند(+): «آن کسانى که ممکن است از سر دلسوزى، راجع به انتخابات یک توصیه‌هاى عمومى بکنند که آقا انتخابات اینجورى باشد، آنجورى نباشد، حواسشان باشد به این مقصود دشمن کمک نکنند؛ مردم را از انتخابات مأیوس نکنند، هى نگویند انتخابات باید آزاد باشد. خب، معلوم است که انتخابات باید آزاد باشد. ما از اول انقلاب تا حالا سى و چند تا انتخابات داشته‌ایم؛ کدامش آزاد نبوده است؟ در کدام کشور دیگر، انتخابات از آنچه که در ایران میگذرد، آزادتر است؟ کجا صلاحیتها ملاحظه نمیشود، که اینجا روى این مسائل هى تکیه بکنند، هى تکیه بکنند، هى بگویند، هى تکرار کنند و یواش یواش این ذهنیت را به خیال خودشان در مردم به وجود بیاورند که خب، این انتخابات فایده‌اى ندارد؟ این یکى از خواسته‌هاى دشمن است. آن کسانى که در داخل، این حرفها را میزنند، ممکن است غفلت کنند. من میگویم غفلت نکنید، حواستان باشد، کار شما جدول مورد نظر دشمن را پر نکند؛ مقصود او را تکمیل و تتمیم نکند. این یکى از راه‌هاى از شور و هیجان انداختنِ انتخابات است.»

پیش از آن نیز افراد زیادی نسبت به نقشه ای کلیدواژه انتخابات آزاد هشدار داده بودند. از جمله مرتضی نبوی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام که در گفتگویی با خبرگزاری مهر می‌گوید (+):
«در انتخابات پیش رو کلیدواژه فتنه «انتخاب آزاد، شفاف و قانونی» پروژه یی که برای این دوره از انتخابات کلید زدند و در نهایت در خارج و داخل روی آن کار می کنند «انتخابات آزاد، شفاف و قانونی» است و می بینیم که این واژه دایما تکرار می شود.شبیه این واژه در انتخابات 88 بحث «تقلب و کمیته صیانت از آرا» بود که از یک سال قبل از آن انتخابات مطرح شده بود. در سال 76 آقای هاشمی که رییس جمهور بود و دولتش مجری انتخابات بود در نماز جمعه سخنرانی کرد و انتخابات را طوری زیر سوال می برد که انگار قرار است تقلب شود. این روش معمولی نیست و این ضربه زدن به اعتماد مردم است.»

اما چه کسانی با نزدیک شدن انتخابات 92 با تکرار عبارت «انتخابات آزاد»  و مانور روی آن دارند جدول دشمن را پر می‌کنند؟ کدام روزنامه ها با ترفندهای ژورنالیستی پازل دشمن را تکمیل می کنند؟ و در نهایت حتی بعد از سخنان ولی فقیه، کدام روزنامه ها مربوط به کدام جناح ها فقط آن قسمت از بیانات آقا را برجسته کردند که اتفاقاً کلیدواژه موردنظرشان تکرار شود. دقیقاً عکس صحبت آقا!

نخوت باد

خیلی وقت است شعر نگفتم.
یادم می آید آخرین شعری که گفتم دی ماه 88 بود. بعد از 9 دی.
این شعر را گفتم و تا کنون هیچ:

شکر خدا سراب طوفان تمام شد           هوهوکشان آمد و لرزان تمام شد
می گفت آزاد و رها شو ز آسمان             رگبار رحمت و نم باران تمام شد
می گفت اکنون که بهاران نیامده             باران کجا؟ وهم فراوان تمام شد
بیهوده می باری و گل می شود زمین    بس کن، بقایای گلستان تمام شد
آهسته سوی درختان وزید و گفت        همت کنید! سردی دوران تمام شد
از سردی نخوت او شاخه ها شکست        تا ناگهان صبر درختان تمام شد
در گوش باد پیچید فریاد شان             گفتند برو، رفت و زمستان تمام شد

غرب گرایی ایران، دیروز، امروز، فردا!

مطلبی که می خوانید حاصل خلاصه برداری هایی از صحبت «دکتر زرشناس» به همراه توضیحات بنده در خلال نوشته است. ایشان فلسفه دان و پژوهشگر بزرگ حال حاضر ایران است و در زمینه تاریخ بسیار صاحب نظر است. عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است که به توصیه رهبر معظم انقلاب در آن فعالیت می کند.مطلب راجع به «غرب گرایی و روند شروع و رشد آن تا حال حاضر در ایران» است. بحث ابتدا در مورد «مدرنیته» آغاز می شود و سپس در مورد این پدیده در ایران ادامه می‌یابد.

تفاوت نظر مراجع و وظیفه ما

بسمه تعالی

می دانیم نظرات مراجع تقلید در موضوعات مختلفی تفاوت دارد.

سؤال اینجاست که تکلیف ما چیست؟
آیا باید نظر مرجع تقلید خود را به عنوان نظر درست انتخاب کنیم؟
آیا ما که علم کافی نداریم حق داریم نظر یکی از علما را بر دیگری ترجیح دهیم؟

شاید مسئله در مورد احکام و جزئیات دین خیلی واضح باشد. این که هر کس به حکم و فتوای مرجع تقلید خودش باید عمل کند. در مورد احکام خاص مثل کیفیت نماز و روزه و اعمال عبادی تفاوت عمل افراد جامعه اهمیت نداشته باشد. ولی در مسائل اجتماعی و عمومی مثل وحدت شیعه و سنی، امر به معروف و نهی از منکر، یا عمل به قانون جمهوری اسلامی، تفاوت عمل افراد جامعه تأثیرگذار است.
لذا باید تفکیک قائل شویم بین دو موضوع:

1. مسائلی که مرجع تقلید در اون زمینه حکم داده یا «فتاوا»ی ایشان،
2.«نظرات» کلی ایشان در زمینه مسائل اعتقادی.

پتو به دوشان نیمه شب!

دلا شبهــا نـــمی نـالی به زاری
ســر راحت به بالین می گذاری
تو صاحب درد بودی ، ناله ســــر کن
خبــــــــر از درد بــی دردی نـــــداری
بنال ای دل که رنجت شـادمانیست
بمیر ای دل که مرگت زنـــدگانیست
دلی خواهـــــم که از او درد خــــیزد
بسوزد ، عشق ورزد ، اشــــک ریـزد
مباد آن دم که چنگ نغمه ســــازت
ز دردی بر نیــــــانگـــــــیزد نــــــوایی
مــــــباد آن دم که عود تار و پـــودت
نســــــوزد در هـــــوای آشـــــــنایی
بنال ای دل که رنجت شادمـانیست
بمیر ای دل که مرگت زندگــانیست
دلی خـواهم که از او درد خــــــــیزد
بسوزد ، عشــــق ورزد ، اشک ریزد

از طرفی خدا می گوید:

«وَاستَعِینُوا بِالصَّبرِ وَالصَّلَوةِ ...» (بقره 45) از صبر و نماز یاری جویید.

یا در سیره ائمه هست که هرگاه حضرت محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) و حضرت علی(علیه السّلام) گرفتار مشکلات می شدند به نماز می ایستادند.

حضرت صادق(علیه السّلام) هم فرمودند «چه چیزی شما را مانع می شود که هرگاه غمی از غم های دنیا بر شما وارد شود، وضو بسازید و داخل مسجد خود شده (محلی که نماز می خوانید) دو رکعت نماز بجای آورید و دعا نمایید تا خدا رفع غم فرماید، آیا نشنیدید که خدا فرمود: «وَاستَعِینُوا بِالصَّبرِ وَالصَّلَوة».» (نکته های نابی از نماز، ص 49)

خلاصه آقا خیلی عقبیم! خیلی از خدا دوریم! هر وقت دل مان هم می گیرد به جای این که بچسبیم به خدا می چسبیم به خلق خدا! نمی دانم باید چه اتفاقی بیفتد تا از خلق خدا دل بکنیم به خودش بچسبیم! نمی دانم.

توی کتاب «زنده باد کمیل» می خواندم نصفه شب که می شد رزمنده ها پتو روی دوش شان یکی یکی می رفتند وضو می گرفتند یه گوشه نماز شب می خواندند. به شان می گفتند «پتو به دوشان نیمه شب»! به هر جا رسیدند از همین نماز شب ها رسیدند. خدایا ما را از پتو به دوشان نیمه شب قرار بده!